Goede voornemens? Toch niet weer!

Een jaar geleden heb ik geschreven over mijn goede voornemen voor het jaar 2012. Ik had het hele goede idee om na overgestapt te zijn op paleo-voeding nu ook het onderdeel paleo-beweging in de praktijk te gaan brengen... Mijn  idee was om op een leuke manier allerlei goede oefeningen uit te voeren. Dus géén sportschool en saaie hardlooprondjes. Eerder tikkertje met de kinderen of stormbaanoefeningen in het bos. Dat was dus het idee.

Het is alleen wel een beetje bij een idee gebleven. Overdag ben ik vooral bezig om naar school op en neer te gaan, het huishouden te doen, te werken en vooral de jongste in de gaten te houden. En als ik dan 's avonds tijd heb, heb ik (zeker in de winter) weinig energie over. Daarnaast krijg ik zelden spontaan de drang om flink te gaan bewegen (ik kan jaloers zijn op degenen die onrustig worden en móeten bewegen).

Nu is het niet zo dat ik helemaal niet beweeg, want met drie kinderen doe je onbewust aan kniebuigingen (om alles van de grond te rapen wat iedereen laat slingeren), gewichtheffen (paar keer per dag kinderen fietsstoeltjes in- en uittillen), sprinten (om achter de jongste aan te gaan die besloten heeft net de andere kant uit te lopen). Stiekem beweeg ik eigenlijk best wel, alleen is het niet op de manier die ik voor ogen had.

Begin december kwam daar verandering in. Ik had in de buurt iemand gevonden die training gaf op de manier die ik zelf ooit voor ogen had: de training is altijd buiten, je maakt gebruik van wat je onderweg tegenkomt (trappen, rekstokken, muurtjes etc.) en een goede combinatie van krachttraining (met voornamelijk eigen gewicht) en conditietraining (er moest ook gerend worden). Dit lijkt op crossfit en dat bij mij in de buurt!

Ik had me meteen aangemeld voor een proefles. Ik voelde me die avond niet helemaal fit, maar wilde beslist gaan. Het leuke was dat de groep uit 8 dames van mijn leeftijd bestond (wat mij verbaasde, want wie wil zich zo af laten beulen?). Het was helemaal wat ik ervan had verwacht: zwaar! Sprinten, opdrukken, traplopen, opdrukken, zware ballen weggooien, weer opdrukken, optrekken aan een rekstok, weer opdrukken....

En toen... werd ik ziek (en de rest van de familie ook). Oké, ik had het zo vlak voor Sinterklaas erg druk gehad (werk, school, familie) en al een chronisch slaaptekort (twee van de drie kinderen zorgden al twee weken voor zeer gebroken nachten). Logisch dus dat mijn weerstand laag was (kun je nog zo gezond eten). Misschien niet zo verstandig om dan een zware training te gaan doen. Alleen knapte mijn hele familie op, behalve ik. Het enige dat er bij mij knapte waren twee spieren van het vele hoesten (au!).

En daar zit je dan met je goede ideeën over gezondheid. Dat virus gaat maar niet over en ik heb zo weinig energie en conditie dat ik bovenaan de trap al sta uit te hijgen! Zoiets overkomt mij toch niet? De hele maand december is aan me voorbij gegaan, maar januari biedt vast weer nieuwe kansen. Het hoesten is stukken minder, ik voel langzaam de energie weer terug keren en begin weer plannen te maken.

Goede voornemens maak ik eigenlijk het hele jaar door. Dus mijn goede voornemen blijft om meer aandacht te besteden aan beweging. Ik ga vast nog een keer naar de crossfit, maar dan alleen als ik me fit voel.