Het werk op deze site heeft een beetje (veel) stilgelegen de laatste tijd. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet meer oergezond leef! Tijdens de afgelopen kampeervakantie in Frankrijk hebben we zelfs die heerlijke traditionele Franse stokbroden en croissants links laten liggen. Ook de kinderen eten vooral bij het ontbijt en diner paleo. Bij de lunch wil dat niet altijd lukken, met name ook omdat ze dan niet altijd thuis eten. De balans tussen ergens strikt aan vasthouden en in sommige situaties loslaten moet telkens weer opnieuw gevonden worden. Ik houd de 80/20 regel maar voor ogen.
Ik probeer ook wat meer balans te vinden in schrijven voor mijn site(s), opleiding, gezin, werk en ontspanning. Daarom zal ik waarschijnlijk voorlopig niet zoveel meer schrijven op dit blog. Inhoudelijke artikelen schrijf ik op mijn site www.sanova.nl en ik heb een digitaal paleo kookschrift aangelegd, waar ik recepten op plaats: paleokookschrift.blogspot.nl. Ik hoop jullie daar terug te zien!
Lieve groet,
Kirsten
woensdag 19 september 2012
woensdag 15 februari 2012
Sean Croxton organiseert online paleo-top
Sean Croxton van de Underground Wellness organiseert een 8-daagse online paleo-top, beginnend op zondag 26 februari. Maar liefst 24 sprekers bespreken allerlei onderwerpen rondom paleo. Of je nu beginnend paleo'er bent, hardcore oereter of tegenstander van deze beweging, voor een ieder is er veel interessants te halen. En het is gratis!
Sprekers zijn o.a. Mark Sisson (marks daily apple), Chris Kresser, Robb Wolf, Sarah Fragoso (everyday paleo), Erwan Le Corre (Movenat), Paul Jaminet (perfect health diet), Mat Lalonde. Ook tegenstanders van het paleo-dieet worden aan het woord gelaten.
Elke dag worden er verschillende video's aangeboden, die 24 uur beschikbaar zijn (een andere tijdszone hoeft dus geen probleem te vormen).
Meer informatie over het programma is te vinden op http://paleosummit.com/
Sprekers zijn o.a. Mark Sisson (marks daily apple), Chris Kresser, Robb Wolf, Sarah Fragoso (everyday paleo), Erwan Le Corre (Movenat), Paul Jaminet (perfect health diet), Mat Lalonde. Ook tegenstanders van het paleo-dieet worden aan het woord gelaten.
Elke dag worden er verschillende video's aangeboden, die 24 uur beschikbaar zijn (een andere tijdszone hoeft dus geen probleem te vormen).
Meer informatie over het programma is te vinden op http://paleosummit.com/
donderdag 9 februari 2012
Overgewicht - een complex verhaal (2)
Zoals ik hier al aangaf, zal ik in een paar delen een samenvatting geven van een interview met Chris Kresser over de complexiteit van afvallen. Deel 1 van de samenvatting.
Waarom is het zo moeilijk om af te vallen en op goed gewicht te blijven?
Overgewicht is een complex verhaal, omdat er zoveel verschillende factoren een rol spelen. Het is niet simpel een kwestie van meer calorieën in dan uit. Heel simpel gezegd geldt: moderne leefstijl + genetische aanleg = obesitas.
Dat onze leefstijl een rol speelt wordt ondersteund door het feit dat overgewicht in moderne jager-verzamelaar gemeenschappen niet voorkomt. Onder leefstijl wordt zowel voeding, stress, omgeving etc. verstaan. De voeding van je moeder tijdens de zwangerschap, de conditie van je darmflora tijdens je geboorte en of je borstvoeding hebt gekregen zijn allemaal al leefstijlfactoren die van invloed zijn op je latere gezondheid. Dat is misschien een vervelende boodschap, want dat zijn factoren waar je zelf geen controle over hebt gehad. Het blijkt echter dat deze zaken een significante impact kunnen hebben op het risico op overgewicht als we ouder worden.
Ook weten we dat genen er iets te maken mee moeten hebben, omdat niet iedereen met een moderne leefstijl obees wordt. Iedereen kent wel voorbeelden van mensen die heel ongezond eten, maar nog steeds slank zijn. Dus er zijn duidelijk genetische en epigenetische oorzaken.
De waarheid over calorieën in versus calorieën uit
Aan de ene kant zijn er mensen die zeggen dat de hoeveelheid ingenomen calorieën niet belangrijk is. Deze mensen zeggen dat de vorm waarin je de koolhydraten tot je neemt vooral belangrijk is. Bovendien kun je op een koolhydraatarm dieet in principe zoveel calorieën eten als je wilt, maar kom je er niet van aan.
En aan de andere kant heb je mensen die zeggen dat het juist wel allemaal om calorieën draait. Zolang je meer calorieën verbrandt dan eet, val je af en wanneer je meer calorieën inneemt dan verbrandt, kom je aan. De kunst is dan dus om net zoveel calorieën in te nemen als te verbranden.
De hoeveelheid ingenomen calorieën zijn wel degelijk belangrijk. Sinds 1980 is de hoeveelheid geconsumeerde energie in de V.S. met 20% toegenomen en deze toename loopt gelijk op met de snelle opkomst van obesitas. Mensen maken alleen de denkfout dat wanneer je denkt in calorieën, het idee van minder eten en meer bewegen een effectieve afvalmethode is. Dit is echter een gigantische denkfout. Het idee dat je iemand gewoon kunt vertellen dat ze minder moeten eten en meer moeten bewegen om gewicht te verliezen is belachelijk en werkt voor het grootste deel van de mensen helemaal niet. Maar dat betekent niet dat calorieën geen factor zijn en dat sommige interventies die calorie-inname reduceren niet zouden bijdragen aan gewichtsverlies.
Onderzoek heeft aangetoond dat voedselinname en lichaamsvet regulatie primair worden geregeld door de hersenen. En natuurlijk krijgt het brein input van andere lichaamssystemen, maar het blijkt dat de hypothalamus in het bijzonder, maar ook andere gebieden in de hersenen een essentiële rol spelen in het reguleren van gewicht en lichaamsvet. Obesitas is de biologische verdediging van een toegenomen vetmassa. Eigenlijk is er dus sprake van een verhoogde setpoint, welke het lichaam in stand probeert te houden. En een verhoogde setpoint wordt op zijn beurt veroorzaakt door interacties tussen het hedonische of plezier-/beloningssysteem en het homeostatische of energieregulerende systeem. Deze worden op hun beurt beïnvloed door ontstekingen (in allerlei delen van het lichaam) en in de hersenen door leptineresistentie en door andere mechanismen die de functie van de hypothalamus en de andere gebieden in de hersenen die betrokken zijn bij gewichtsregulatie belemmeren.
Je setpoint maakt dat je al het gewicht weer terugkrijgt
Sommige mensen blijven hun hele leven lang op hetzelfde gewicht, zonder dat ze zich bezig houden met de hoeveelheid calorieën die ze binnen krijgen. Als het waar is dat de hoeveelheid calorieën die je inneemt en de hoeveelheid calorieën die je verbrandt je gewicht bepalen, dan moet daar een heel vernuftig systeem aan te grondslag liggen. Een gezond persoon hoeft hier namelijk niet bewust over na te denken.
Het lichaam heeft een homeostatisch systeem dat reageert op een verlies van vet. Dus wanneer je vet verliest, reageert het lichaam met een toename van het hongergevoel, de energieverbranding in rust neemt af, dus zelfs wanneer je zit verbrand je minder calorieën. Het lichaam heeft dus mechanismen die je tegenwerken bij het afvallen. Als we daarentegen aankomen in gewicht, reageert het lichaam door het hongergevoel te remmen en meer energie te verbranden in rust. Het zal tevens minder calorieën opnemen uit het gegeten voedsel. Zodoende keert je gewicht telkens weer terug naar je setpoint. Het werkt dus als een soort thermostaat.
Dit is dus hoe het setpoint gewicht reguleert in een persoon met normaal gewicht. Bij mensen met obesitas probeert het lichaam een hoger setpoint in stand te houden en dus een hogere vetmassa. Het is een heel effectief systeem. Dit is dus meteen het lastigste punt bij afvallen en dit is waarschijnlijk ook de reden dat na al die jaren nog niemand met een goede remedie is gekomen. Er gaat zeer veel geld om in de industrie die zich bezig houdt met afvallen en ook in de onderzoeksliteratuur is het een hot topic. Niemand heeft echter dè oplossing. Dat komt omdat we het op moeten nemen tegen een heel oud, heel sterk aangeboren evolutionair mechanisme dat ons tegenwerkt. Je verzetten tegen dit soort 'onbewuste' mechanismen is ontzettend lastig.
De vraag is natuurlijk hoe je je setpoint kunt resetten en hoe lang dit duurt. Er is in feite maar één behandeling die we kennen die betrouwbaar en substantieel en voor langere tijd het setpoint reset in bijna iedereen die die behandeling probeert. Daarover meer later in het verhaal. Helaas is er geen eenvoudige formule, omdat het ontstaan van een gedereguleerde setpoint van zoveel individuele factoren afhangt. Factoren als genetica en epigenetica en ontwikkelingsfactoren, zoals de conditie van de moeder, het gewicht van de moeder, geboortegewicht, blootstelling aan de eerste bacteriën, darmflora, borstvoeding, voedsel en gifstoffen uit de omgeving spelen hierin allemaal een rol. Het is dus zo complex dat er nooit een makkelijk eenduidig antwoord komt op de vraag hoe je blijvend je setpoint omlaag krijgt.
Wordt vervolgd in deel 3
Waarom is het zo moeilijk om af te vallen en op goed gewicht te blijven?
Overgewicht is een complex verhaal, omdat er zoveel verschillende factoren een rol spelen. Het is niet simpel een kwestie van meer calorieën in dan uit. Heel simpel gezegd geldt: moderne leefstijl + genetische aanleg = obesitas.
Dat onze leefstijl een rol speelt wordt ondersteund door het feit dat overgewicht in moderne jager-verzamelaar gemeenschappen niet voorkomt. Onder leefstijl wordt zowel voeding, stress, omgeving etc. verstaan. De voeding van je moeder tijdens de zwangerschap, de conditie van je darmflora tijdens je geboorte en of je borstvoeding hebt gekregen zijn allemaal al leefstijlfactoren die van invloed zijn op je latere gezondheid. Dat is misschien een vervelende boodschap, want dat zijn factoren waar je zelf geen controle over hebt gehad. Het blijkt echter dat deze zaken een significante impact kunnen hebben op het risico op overgewicht als we ouder worden.
Ook weten we dat genen er iets te maken mee moeten hebben, omdat niet iedereen met een moderne leefstijl obees wordt. Iedereen kent wel voorbeelden van mensen die heel ongezond eten, maar nog steeds slank zijn. Dus er zijn duidelijk genetische en epigenetische oorzaken.
De waarheid over calorieën in versus calorieën uit
Aan de ene kant zijn er mensen die zeggen dat de hoeveelheid ingenomen calorieën niet belangrijk is. Deze mensen zeggen dat de vorm waarin je de koolhydraten tot je neemt vooral belangrijk is. Bovendien kun je op een koolhydraatarm dieet in principe zoveel calorieën eten als je wilt, maar kom je er niet van aan.
En aan de andere kant heb je mensen die zeggen dat het juist wel allemaal om calorieën draait. Zolang je meer calorieën verbrandt dan eet, val je af en wanneer je meer calorieën inneemt dan verbrandt, kom je aan. De kunst is dan dus om net zoveel calorieën in te nemen als te verbranden.
De hoeveelheid ingenomen calorieën zijn wel degelijk belangrijk. Sinds 1980 is de hoeveelheid geconsumeerde energie in de V.S. met 20% toegenomen en deze toename loopt gelijk op met de snelle opkomst van obesitas. Mensen maken alleen de denkfout dat wanneer je denkt in calorieën, het idee van minder eten en meer bewegen een effectieve afvalmethode is. Dit is echter een gigantische denkfout. Het idee dat je iemand gewoon kunt vertellen dat ze minder moeten eten en meer moeten bewegen om gewicht te verliezen is belachelijk en werkt voor het grootste deel van de mensen helemaal niet. Maar dat betekent niet dat calorieën geen factor zijn en dat sommige interventies die calorie-inname reduceren niet zouden bijdragen aan gewichtsverlies.
Onderzoek heeft aangetoond dat voedselinname en lichaamsvet regulatie primair worden geregeld door de hersenen. En natuurlijk krijgt het brein input van andere lichaamssystemen, maar het blijkt dat de hypothalamus in het bijzonder, maar ook andere gebieden in de hersenen een essentiële rol spelen in het reguleren van gewicht en lichaamsvet. Obesitas is de biologische verdediging van een toegenomen vetmassa. Eigenlijk is er dus sprake van een verhoogde setpoint, welke het lichaam in stand probeert te houden. En een verhoogde setpoint wordt op zijn beurt veroorzaakt door interacties tussen het hedonische of plezier-/beloningssysteem en het homeostatische of energieregulerende systeem. Deze worden op hun beurt beïnvloed door ontstekingen (in allerlei delen van het lichaam) en in de hersenen door leptineresistentie en door andere mechanismen die de functie van de hypothalamus en de andere gebieden in de hersenen die betrokken zijn bij gewichtsregulatie belemmeren.
Je setpoint maakt dat je al het gewicht weer terugkrijgt
Sommige mensen blijven hun hele leven lang op hetzelfde gewicht, zonder dat ze zich bezig houden met de hoeveelheid calorieën die ze binnen krijgen. Als het waar is dat de hoeveelheid calorieën die je inneemt en de hoeveelheid calorieën die je verbrandt je gewicht bepalen, dan moet daar een heel vernuftig systeem aan te grondslag liggen. Een gezond persoon hoeft hier namelijk niet bewust over na te denken.
Het lichaam heeft een homeostatisch systeem dat reageert op een verlies van vet. Dus wanneer je vet verliest, reageert het lichaam met een toename van het hongergevoel, de energieverbranding in rust neemt af, dus zelfs wanneer je zit verbrand je minder calorieën. Het lichaam heeft dus mechanismen die je tegenwerken bij het afvallen. Als we daarentegen aankomen in gewicht, reageert het lichaam door het hongergevoel te remmen en meer energie te verbranden in rust. Het zal tevens minder calorieën opnemen uit het gegeten voedsel. Zodoende keert je gewicht telkens weer terug naar je setpoint. Het werkt dus als een soort thermostaat.
Dit is dus hoe het setpoint gewicht reguleert in een persoon met normaal gewicht. Bij mensen met obesitas probeert het lichaam een hoger setpoint in stand te houden en dus een hogere vetmassa. Het is een heel effectief systeem. Dit is dus meteen het lastigste punt bij afvallen en dit is waarschijnlijk ook de reden dat na al die jaren nog niemand met een goede remedie is gekomen. Er gaat zeer veel geld om in de industrie die zich bezig houdt met afvallen en ook in de onderzoeksliteratuur is het een hot topic. Niemand heeft echter dè oplossing. Dat komt omdat we het op moeten nemen tegen een heel oud, heel sterk aangeboren evolutionair mechanisme dat ons tegenwerkt. Je verzetten tegen dit soort 'onbewuste' mechanismen is ontzettend lastig.
De vraag is natuurlijk hoe je je setpoint kunt resetten en hoe lang dit duurt. Er is in feite maar één behandeling die we kennen die betrouwbaar en substantieel en voor langere tijd het setpoint reset in bijna iedereen die die behandeling probeert. Daarover meer later in het verhaal. Helaas is er geen eenvoudige formule, omdat het ontstaan van een gedereguleerde setpoint van zoveel individuele factoren afhangt. Factoren als genetica en epigenetica en ontwikkelingsfactoren, zoals de conditie van de moeder, het gewicht van de moeder, geboortegewicht, blootstelling aan de eerste bacteriën, darmflora, borstvoeding, voedsel en gifstoffen uit de omgeving spelen hierin allemaal een rol. Het is dus zo complex dat er nooit een makkelijk eenduidig antwoord komt op de vraag hoe je blijvend je setpoint omlaag krijgt.
Wordt vervolgd in deel 3
maandag 6 februari 2012
Ontbijt met pannenkoeken
Mijn kinderen zijn dol op pannenkoeken. Zodra je alleen al het woord noemt beginnen ze te juichen. Ik ben dus op zoek gegaan naar een recept voor gezonde paleo pannenkoeken. Ik heb wel wat recepten gevonden, maar de meeste maken gebruik van amandelmeel of gesplitste eieren. Ik wilde eigenlijk iets heel simpels en heb uiteindelijk zelf iets verzonnen.
De afgelopen tijd heb ik wat geëxperimenteerd met de hoeveelheden en bakmethodes, maar gisteren was het precies goed. Iedereen heeft dan ook heerlijk gesmuld van het pannenkoekenontbijt. Het recept is heel simpel, maar o zo lekker! En ook niet onbelangrijk: goedgekeurd door onze kindercommissie.
Basis
De basis bestaat uit eieren en bananen. In plaats van meel gebruik ik dus banaan. De ideale verhouding blijkt 1 banaan op 3 eieren te zijn. Voor ons vieren (de jongste eet nog niet mee) hadden we genoeg aan 2 bananen en 6 eieren. Je doet de eieren en stukjes banaan bij elkaar in een kom en met de staafmixer pureer je alles tot een egale massa.
Variaties
Met bovenstaande basis kun je verschillende variaties pannenkoeken maken. Voor een zoete variant kun je wat kokos door de basis mixen en de pannenkoek beleggen met fruit. Voor een hartige variant kun je spek door de pannenkoek heen bakken en eventueel beleggen met wat kaas.
Bereiding
De truc is om meteen een deksel op de koekenpan te leggen wanneer je de basismix (met eventueel het spek en de kaas) in de pan hebt geschonken, zodat ook de bovenkant meteen mee kan garen. Maak ook wat dikkere pannenkoeken. Dat scheelt tijd en zorgt ervoor dat je de pannenkoeken makkelijker heel houdt.
De afgelopen tijd heb ik wat geëxperimenteerd met de hoeveelheden en bakmethodes, maar gisteren was het precies goed. Iedereen heeft dan ook heerlijk gesmuld van het pannenkoekenontbijt. Het recept is heel simpel, maar o zo lekker! En ook niet onbelangrijk: goedgekeurd door onze kindercommissie.
Basis
De basis bestaat uit eieren en bananen. In plaats van meel gebruik ik dus banaan. De ideale verhouding blijkt 1 banaan op 3 eieren te zijn. Voor ons vieren (de jongste eet nog niet mee) hadden we genoeg aan 2 bananen en 6 eieren. Je doet de eieren en stukjes banaan bij elkaar in een kom en met de staafmixer pureer je alles tot een egale massa.
Variaties
Met bovenstaande basis kun je verschillende variaties pannenkoeken maken. Voor een zoete variant kun je wat kokos door de basis mixen en de pannenkoek beleggen met fruit. Voor een hartige variant kun je spek door de pannenkoek heen bakken en eventueel beleggen met wat kaas.
Bereiding
De truc is om meteen een deksel op de koekenpan te leggen wanneer je de basismix (met eventueel het spek en de kaas) in de pan hebt geschonken, zodat ook de bovenkant meteen mee kan garen. Maak ook wat dikkere pannenkoeken. Dat scheelt tijd en zorgt ervoor dat je de pannenkoeken makkelijker heel houdt.
dinsdag 31 januari 2012
Overgewicht - een complex verhaal (1)
Deze week maakte het RIVM bekend dat meer dan de helft van de Nederlanders te dik is. Het onderzoek werd uitgevoerd onder 4000 mensen tussen de 30 en 70 jaar. Uit het onderzoek bleek dat 44% van de vrouwen te zwaar is en heeft 14% ernstig overgewicht. Bij de mannen is 60% te zwaar en heeft 13% ernstig overgewicht. Dit zijn echt schrikbarende cijfers!
Het advies dat over het algemeen gegeven wordt is: minder eten en meer bewegen. Minister Edith Schippers (Volksgezondheid) trekt 70 miljoen euro uit om het sporten in de buurt te bevorderen. Leuk gebaar, maar dat gaat het probleem natuurlijk niet oplossen. De meeste mensen zouden niet zozeer mínder moeten eten en méér moeten bewegen (want dit impliceert dat mensen met overgewicht gewoon hun huidige voedsel kunnen blijven nuttigen, maar er gewoon minder van moeten nemen en dat mensen met overgewicht niet zouden bewegen), maar ánders moeten eten en ánders moeten bewegen.
Dit klinkt makkelijk, maar dat is het natuurlijk niet. Een leefstijlverandering is uitermate moeilijk door te voeren. Daarnaast spelen er vele factoren een rol in het überhaupt overgewichtig worden. Heb je je wel eens afgevraagd waarom de een van alles kan eten en er geen gram van aankomt en een ander alweer een kilo zwaarder wordt van alleen al het kíjken naar eten? Op de site van Melchior Meijer werd een link naar de uitgeschreven tekst van een radio-uitzending geplaatst, waarin Chris Kresser uitlegt waarom het zo moeilijk is om gewicht kwijt te raken en op een gezond gewicht te blijven.
Het is in mijn ogen om twee redenen een heel belangrijk artikel. Allereerst biedt het interessante inzichten in de werkingsmechanismen achter het ontstaan en in stand houden van overgewicht. Het artikel legt echter daarnaast nog eens de nadruk op de moeilijkheid van het afvallen. Niet (blijvend) kunnen afvallen heeft namelijk niet te maken met een gebrek aan wilskracht, maar met een gevecht tegen werkingsmechanismes die sterker zijn dan jijzelf. Natuurlijk zijn er overgewichtigen die geen enkele moeite doen om hun eetgewoonten aan te passen en zich lekker laten leiden door hun verlangens. Maar degenen die wel serieus moeite doen om af te vallen, hebben soms het gevoel te vechten tegen de bierkaai. Er kan dan een gevoel ontstaan dat ze niet sterk genoeg zijn en falen (of de omgeving geeft ze dat gevoel). Voor die mensen biedt het artikel inzicht in waaróm het afvallen zo moeilijk is en ik kan me voorstellen dat dat een gevoel van erkenning oplevert.
In een volgende post zal ik proberen een samenvatting te geven van het interview met Chris Kresser.
Het advies dat over het algemeen gegeven wordt is: minder eten en meer bewegen. Minister Edith Schippers (Volksgezondheid) trekt 70 miljoen euro uit om het sporten in de buurt te bevorderen. Leuk gebaar, maar dat gaat het probleem natuurlijk niet oplossen. De meeste mensen zouden niet zozeer mínder moeten eten en méér moeten bewegen (want dit impliceert dat mensen met overgewicht gewoon hun huidige voedsel kunnen blijven nuttigen, maar er gewoon minder van moeten nemen en dat mensen met overgewicht niet zouden bewegen), maar ánders moeten eten en ánders moeten bewegen.
Dit klinkt makkelijk, maar dat is het natuurlijk niet. Een leefstijlverandering is uitermate moeilijk door te voeren. Daarnaast spelen er vele factoren een rol in het überhaupt overgewichtig worden. Heb je je wel eens afgevraagd waarom de een van alles kan eten en er geen gram van aankomt en een ander alweer een kilo zwaarder wordt van alleen al het kíjken naar eten? Op de site van Melchior Meijer werd een link naar de uitgeschreven tekst van een radio-uitzending geplaatst, waarin Chris Kresser uitlegt waarom het zo moeilijk is om gewicht kwijt te raken en op een gezond gewicht te blijven.
Het is in mijn ogen om twee redenen een heel belangrijk artikel. Allereerst biedt het interessante inzichten in de werkingsmechanismen achter het ontstaan en in stand houden van overgewicht. Het artikel legt echter daarnaast nog eens de nadruk op de moeilijkheid van het afvallen. Niet (blijvend) kunnen afvallen heeft namelijk niet te maken met een gebrek aan wilskracht, maar met een gevecht tegen werkingsmechanismes die sterker zijn dan jijzelf. Natuurlijk zijn er overgewichtigen die geen enkele moeite doen om hun eetgewoonten aan te passen en zich lekker laten leiden door hun verlangens. Maar degenen die wel serieus moeite doen om af te vallen, hebben soms het gevoel te vechten tegen de bierkaai. Er kan dan een gevoel ontstaan dat ze niet sterk genoeg zijn en falen (of de omgeving geeft ze dat gevoel). Voor die mensen biedt het artikel inzicht in waaróm het afvallen zo moeilijk is en ik kan me voorstellen dat dat een gevoel van erkenning oplevert.
In een volgende post zal ik proberen een samenvatting te geven van het interview met Chris Kresser.
vrijdag 27 januari 2012
Favoriet ontbijt
Ik denk dat ik bijna 25 jaar elke ochtend hetzelfde ontbijt heb genuttigd: 2 boterhammen met hagelslag (puur). Soms wisselde ik de hagelslag af met chocoladepasta of vlokken, maar meestal was het de hagelslag die mijn boterhammen bedekte. Als het maar chocola was. Als plakmiddel voor al die hagelslag gebruikte ik eerst nog margarine, maar die werd later vervangen door roomboter. Als ik 's ochtends opstond kon ik me al verheugen op m'n ontbijt (lees: m'n bloedsuikerspiegel was in de ochtend zo laag dat ik eerst suiker moest hebben om op gang te komen).
Toen ik volgens het paleoprincipe wilde gaan eten, was het aanpassen van mijn ontbijtgewoonte 1 van de moeilijkste dingen. Ik had er geen probleem mee om 's avonds geen pasta of rijst meer te eten. Het vervangen van de boterhammenlunch had alleen wat praktische uitdagingen, maar dat ontbijt.... Géén hagelslag meer?! Ik kwam tot de ontdekking dat ik echt verslaafd was aan mijn ontbijt en dat ik verlangde naar mijn oude vertrouwde boterhammen met chocola.
Mijn nieuwe paleo-ontbijt moest dan ook van erg goede huize komen om de strijd aan te kunnen gaan met de boterhammen met hagelslag. Zo moet mijn nieuwe ontbijt me 's ochtends niet veel tijd kosten om klaar te maken. Ik heb 's ochtends al een enorm gebrek aan tijd, omdat ik mezelf en drie kinderen op tijd en gefatsoeneerd de deur uit moet zien te krijgen. Uitgebreid in de keuken staan zit er doordeweeks dus niet in. Daarnaast heb ik 's ochtends écht geen trek in iets hartigs. Tijdens mijn oriëntatie op wat paleo-sites, zag ik altijd hartige ontbijten voorbij komen: soepen, restjes van de vorige avond, worstjes, eieren. In het weekend, als we wat later ontbijten, kan ik dat wel lekker vinden, maar doordeweeks niet. Ook wil ik dat mijn ontbijt voedzaam is. Op een kopje thee en een stuk fruit kom ik de ochtend niet door.
Uiteindelijk heb ik zelf iets bedacht wat helemaal voldoet aan al m'n criteria: het is héérlijk, snel klaar te maken én voedzaam. Een fraaie foto is er op het moment niet te maken van mijn favoriete ontbijt, dus ik hoop dat de beschrijving genoeg inspiratie oplevert.
Bloemkoolrijst met banaan en noten (1 persoon)
Ik zorg dat ik eens in de week een bloemkool door de keukenmachine haal en zodoende een voorraad bloemkoolrijst in de koelkast heb staan. 's Ochtends pak ik de koekenpan en bak een paar eetlepels bloemkoolrijst in een redelijke hoeveelheid kokosolie. Ondertussen pel ik een banaan en snijd deze boven de koekenpan in stukjes. Deze bak/verwarm ik mee tot de banaan zacht is geworden. Tot slot doe ik er nog wat notenmix door. Soms doe ik er nog wat kokosrasp doorheen of wat rozijnen. Als ik dit op heb, zit ik echt goed vol, maar dan hoef ik ook echt niks meer te eten tot de lunch. De meesten kijken bedenkelijk als ze horen dat ik 's ochtends bloemkool eet, maar daar proef je niks van (het stinkt alleen een beetje bij het klaarmaken)
Ik eet ook wel eens een fruitsalade met noten, maar dan mis ik toch de vetten. Wanneer ik die vetten 's ochtends niet binnen heb gekregen, merk ik dat ik weer veel sneller trek krijg. Ik heb in ieder geval wel gemerkt dat een ontbijt iets heel persoonlijks is. Bovenstaande recept bevalt mij in ieder geval uitstekend. Laat me weten wat je ervan vindt als je het ook eens hebt geprobeerd of deel je eigen ontbijtsuggesties.
Toen ik volgens het paleoprincipe wilde gaan eten, was het aanpassen van mijn ontbijtgewoonte 1 van de moeilijkste dingen. Ik had er geen probleem mee om 's avonds geen pasta of rijst meer te eten. Het vervangen van de boterhammenlunch had alleen wat praktische uitdagingen, maar dat ontbijt.... Géén hagelslag meer?! Ik kwam tot de ontdekking dat ik echt verslaafd was aan mijn ontbijt en dat ik verlangde naar mijn oude vertrouwde boterhammen met chocola.
Mijn nieuwe paleo-ontbijt moest dan ook van erg goede huize komen om de strijd aan te kunnen gaan met de boterhammen met hagelslag. Zo moet mijn nieuwe ontbijt me 's ochtends niet veel tijd kosten om klaar te maken. Ik heb 's ochtends al een enorm gebrek aan tijd, omdat ik mezelf en drie kinderen op tijd en gefatsoeneerd de deur uit moet zien te krijgen. Uitgebreid in de keuken staan zit er doordeweeks dus niet in. Daarnaast heb ik 's ochtends écht geen trek in iets hartigs. Tijdens mijn oriëntatie op wat paleo-sites, zag ik altijd hartige ontbijten voorbij komen: soepen, restjes van de vorige avond, worstjes, eieren. In het weekend, als we wat later ontbijten, kan ik dat wel lekker vinden, maar doordeweeks niet. Ook wil ik dat mijn ontbijt voedzaam is. Op een kopje thee en een stuk fruit kom ik de ochtend niet door.
Uiteindelijk heb ik zelf iets bedacht wat helemaal voldoet aan al m'n criteria: het is héérlijk, snel klaar te maken én voedzaam. Een fraaie foto is er op het moment niet te maken van mijn favoriete ontbijt, dus ik hoop dat de beschrijving genoeg inspiratie oplevert.
Bloemkoolrijst met banaan en noten (1 persoon)
Ik zorg dat ik eens in de week een bloemkool door de keukenmachine haal en zodoende een voorraad bloemkoolrijst in de koelkast heb staan. 's Ochtends pak ik de koekenpan en bak een paar eetlepels bloemkoolrijst in een redelijke hoeveelheid kokosolie. Ondertussen pel ik een banaan en snijd deze boven de koekenpan in stukjes. Deze bak/verwarm ik mee tot de banaan zacht is geworden. Tot slot doe ik er nog wat notenmix door. Soms doe ik er nog wat kokosrasp doorheen of wat rozijnen. Als ik dit op heb, zit ik echt goed vol, maar dan hoef ik ook echt niks meer te eten tot de lunch. De meesten kijken bedenkelijk als ze horen dat ik 's ochtends bloemkool eet, maar daar proef je niks van (het stinkt alleen een beetje bij het klaarmaken)
Ik eet ook wel eens een fruitsalade met noten, maar dan mis ik toch de vetten. Wanneer ik die vetten 's ochtends niet binnen heb gekregen, merk ik dat ik weer veel sneller trek krijg. Ik heb in ieder geval wel gemerkt dat een ontbijt iets heel persoonlijks is. Bovenstaande recept bevalt mij in ieder geval uitstekend. Laat me weten wat je ervan vindt als je het ook eens hebt geprobeerd of deel je eigen ontbijtsuggesties.
zaterdag 21 januari 2012
Leefstijlverandering? Vertel je onderbewuste een verhaal
De mens is een gewoontedier. Er zijn maar weinig handelingen op een dag waar we écht over na moeten denken. Het meeste doen we op de automatische piloot. Stel je ook eens voor hoe het zou zijn als we over al onze handelingen na moesten denken. Gelukkig neemt ons onderbewuste vele taken voor zijn rekening. Wanneer je echter veranderingen wilt aanbrengen in je leefstijl, is je onderbewuste een sterke tegenstander. Waarom is dat eigenlijk zo?
We kunnen onze hersenen vergelijken met een met hoog gras bedekte vlakte. De eerste keer dat je naar de andere kant van de vlakte wilt, moet je je een weg zien te banen door dit hoge gras. Het kost veel moeite en je loopt misschien wel tegen een aantal obstakels aan. Wanneer je echter een paar keer dezelfde weg hebt bewandeld, wordt het steeds makkelijker. Het gras is al platgetrapt en je weet waar de obstakels zijn. Hoe vaker je dezelfde weg neemt, hoe duidelijker zich een pad begint te vormen. Voor sommige handelingen is er zelfs een snelweg aangelegd door deze vlakte, waardoor je niet meer hoeft na te denken over de route, maar heel snel je doel kunt bereiken. In je hersenen heeft het onderbewuste dan de uitvoering voor deze handeling overgenomen.
Zoals je op de bovenstaande afbeelding kunt zien, wordt maar een klein deel van ons gedrag beïnvloed door ons bewustzijn. Ons onderbewuste heeft veruit de grootste invloed op ons doen en laten. Wanneer je een leefstijlverandering wilt bewerkstelligen, zul je dus het onderbewuste moeten beïnvloeden. In de reguliere therapieën wordt hier volgens mij echter geen aandacht aan besteed. Mensen worden wel geïnformeerd over de redenen waarom ze hun leefstijl zouden moeten aanpassen, maar daarmee spreek je het bewuste aan en niet het onderbewuste. Alleen mensen met een sterke discipline kunnen via hun bewustzijn tegen de routine van het onderbewuste ingaan en een nieuwe snelweg creëren. De meesten zwichten echter uiteindelijk voor de druk van het onderbewuste en laten zich verleiden tot het bewandelen van de makkelijkste weg (de oude snelweg).
Wanneer je verandering wilt bewerkstelligen is het natuurlijk belangrijk om geïnformeerd te worden over het nut van deze verandering. Het bewuste zal willen weten waaróm er veranderd moet worden. We kunnen echter niet de enorme invloed van ons onderbewuste vergeten. Maar hoe beïnvloeden we dan ons onderbewuste zul je je afvragen. Een manier om ons onderbewuste aan te spreken is door het gebruiken van duidelijke metaforen en het vertellen van aansprekende verhalen.
Goede verhalen motiveren, inspireren en versterken de intrinsieke motivatie. Je moet voelen dat je wilt veranderen. Zonder het gevoel dat je wilt veranderen kan een verandering niet blijvend worden. Nu weet ik ook waarom ik het zo leuk vind om de succes stories op Mark Sissons site te lezen. Op dat moment wordt mijn onderbewuste weer gestimuleerd om die nieuwe snelweg verder aan te leggen.
dinsdag 17 januari 2012
Gezond met pensioen (het geheim van een langer leven)
Een van de dingen die mij (en Dan Buettner ;-) ) opviel was de mentaliteit van die ouderen. Ze hadden allemaal nog een reden om 's ochtends hun bed uit te komen. Ze zaten geen van allen weggestopt in een verzorgingstehuis, maar maakten nog actief deel uit van de maatschappij én werden gewaardeerd en gerespecteerd door hun familie. Dagelijks vervulden ze nog taken die bijdroegen aan het welzijn van anderen (eten klaarmaken voor de familie, vrijwilligerswerk, spiritueel leider van het dorp). Kortom, doordat ze nog een functie vervulden, voelden ze zich nuttig en gewaardeerd. Het woord 'pensioen' komt niet in hun lexicon voor.
Uit een Amerikaans longitudinaal onderzoek onder 12.000 mensen die aan de vooravond van hun pensioen stonden, blijkt dat mensen die abrupt stoppen met werken een veel grotere kans hebben op het krijgen van beroertes, hartklachten of kanker dan mensen die na hun pensioengerechtigde leeftijd door blijven werken. De onderzoekers denken dat de mentale en fysieke uitdagingen en de sociale contacten van het werk de kans op ziekten doet verminderen.
Wat betreft de geestelijke gezondheid ligt het iets anders. De mensen die na hun pensioengerechtigde leeftijd parttime door bleven werken in hetzelfde vakgebied hadden veel minder psychische klachten dan de mensen die abrupt stopten met werken of die parttime ander werk gingen doen. Ander werk levert waarschijnlijk extra stress op, waardoor de psychische gezondheid nadelig wordt beïnvloed.
Wanneer je gezond oud wilt worden is het van belang om een doel te hebben in je leven. Je moet een reden hebben waarvoor je 's ochtends je bed uit wilt komen. Onze maatschappij heeft de neiging om ouderen die gestopt zijn met werken als uitgerangeerd te beschouwen. Wanneer je sociale leven vooral wordt ingevuld door je werk, kun je na je pensioen in een gat vallen. Om jezelf gezond te houden, moet je actief deel uit blijven maken van de maatschappij, jezelf nuttig, gewaardeerd en gerespecteerd voelen. Het lastige is alleen dat iemand daar zelf het initiatief voor zal moeten nemen, omdat onze maatschappij er niet op ingericht is om gepensioneerden 'op te vangen'. Dus een oproep aan de maatschappij: zie wat ouderen nog wél allemaal kunnen betekenen en focus niet op wat ze misschien niet meer kunnen. Dit levert niet alleen blijere en gezondere ouderen op, maar scheelt ook nog eens in de kosten voor de gezondheidszorg!
maandag 16 januari 2012
(G)razend gezond
De omega-3 en omega-6 vetzurenbalans is één van de belangrijkste onderdelen van een gezond voedingspatroon. De ideale verhouding ligt tussen de 1:1 en 1:4. De balans is echter volledig zoek. In Nederland wordt 20-30 keer meer omega-6 dan omega-3 ingenomen, met alle gevolgen van dien (zie een artikel dat ik eerder al heb geschreven). Zo is teveel omega-6 slecht voor hart en bloedvaten, onderdrukt het je immuunsysteem, speelt het een rol in ziektes als reuma, astma en kanker. Een grotere inname van omega-3 is juist hartstikke fijn voor de hersenen en verlaagt de kans op depressie, schizofrenie, hyperactiviteit en alzheimer.
Ik wist al wel dat het eten van vette vis, het slikken van (goede!) omega-3 visoliecapsules en het vermijden van plantaardige vetten (waar veel omega-6 in zit) goed was voor de vetzurenbalans. Ik wist echter nog niet dat ook het vlees dat we eten van grote invloed is op het bereiken van een goed omega-evenwicht.
woensdag 11 januari 2012
Gek op noten: recept voor notencruesli
Noten zijn niet alleen heel lekker, maar ook gezond. Je moet er niet teveel van nemen (don't go nuts on nuts). Ga uit van een handje vol.
Noten leveren goede vetten, eiwitten en vezels. Daarnaast zijn noten een goede bron van selenium. Selenium is een essentieel mineraal, welke de meesten van ons veel te weinig binnen krijgen. De Nederlandse bodem bevat namelijk niet zoveel / weinig selenium meer, dus ook ons voedsel van Nederlandse bodem bevat zeer weinig van dit mineraal. Hier kun je lezen waar selenium goed voor is. Noten bevatten daarnaast ook vitamine E (anti-oxidant) en A.
De gezondste noten zijn hazelnoten, walnoten en amandelen. Pinda's zijn overigens géén noten, maar aardnoten en de grootste voedselallergeen (dat wil zeggen dat er heel veel mensen allergisch zijn voor pinda's).
Ik zorg in ieder geval altijd dat ik een voorraad notencruesli op voorraad heb (veelal voor in mijn ontbijt). Voor mijn mix gebruik ik walnoten, hazelnoten, cashewnoten, amandelen, zonnebloempitten, rozijnen en gedroogde abrikozen. Ik gebruik zelf de geroosterde amandelen, omdat ik die een stuk lekkerder vind en de zonnebloempitten rooster ik zelf even.
Vervolgens stamp ik de noten met de vijzel in kleinere stukken (niet te fijn, want het moet geen meel worden!). Stamp elke soort noot apart, want de een gaat eerder stuk dan de ander. Die doe ik allemaal bij elkaar in een pot.
De abrikozen snijd ik in dunne reepjes en doe ik samen met de rozijnen in een aparte pot. Omdat die wat vochtiger zijn, is het handig om ze apart van de noten te bewaren.
maandag 9 januari 2012
Op en top fit
Mijn doel is, zoals je hier hebt kunnen lezen, fitter te worden. Erwan Le Corre is het ultieme voorbeeld van fitheid. Hij laat in zijn filmpjes zien wat oerfitness omvat. Wat moet het heerlijk zijn om zo goed in je vel te zitten (letterlijk en figuurlijk ;-). Erwan Le Corre is in ieder geval een ware inspiratiebron. Zie hieronder 1 van zijn filmpjes en geniet!
zaterdag 7 januari 2012
Wandelen en forest bathing
Lopen. We zijn er als mens voor gemaakt. Toch doen we het veel te weinig. Lopen gaat langzaam. Als we een afstand af moeten leggen, pakken we de fiets of de auto. Misschien wordt er op zondag nog wel eens een blokje om gelopen, maar heel veel verder komen de meeste mensen niet. Als het regent, schiet zelfs dat ene blokje om erbij in (tenzij je een hond hebt, want dan moet je wel).
Vandaag waren de kinderen uit logeren, dus we hadden de vrijheid om iets helemaal voor onszelf te ondernemen. Ons eerste plan was om lekker naar de sauna te gaan en onszelf te trakteren op een dagje wellness. We hadden beiden echter niet zoveel zin in een dagje 'niks doen'. Een lekkere lange wandeling trok ons veel meer. Zonder kinderen konden we eindelijk weer eens langer en verder lopen. Een blik naar buiten deed ons twijfelen. Het regende en dat zou het blijven doen ook. Maar ach, we zijn niet van suiker dus hebben we de stoute schoenen (ja, fibram fivefingers aanhangers, ik loop op schoenen) aangetrokken en hebben we de regen getrotseerd voor een wandeling van 15 kilometer.
vrijdag 6 januari 2012
Goede voornemens
De jaarwisseling is voor de meeste mensen een uitgelezen moment om eens terug te blikken op het voorbije jaar en vooruit te kijken naar wat het nieuwe jaar gaat brengen. 2011 was voor mij een veelbewogen jaar met een opleiding, een zwangerschap en natuurlijk de geboorte van mijn jongste dochtertje. Dat maakte 2011 ook meteen een druk jaar, want zo'n derde erbij vraag - zeker in de eerste maanden - erg veel energie. In 2011 heb ik ook het paleodieet ontdekt. Toen ik ervan hoorde had ik meteen het gevoel dat het klopte. Het is zo'n moment dat je kippenvel in je nek krijgt, omdat je aanvoelt dat alles op z'n plek valt. We eten tegenwoordig helemaal niet meer waarvoor we als mens gemaakt zijn. Vind je het dan gek dat we dik en ziek worden? Het wordt dus tijd om weer terug te keren naar de basis.
En dan kom ik meteen bij mijn goede voornemen uit. Bij toeval valt mijn goede voornemen samen met de jaarwisseling. Terug naar de basis betekent namelijk niet alleen dat we weer moeten gaan eten zoals we altijd hebben gegeten, maar ook dat we weer moeten gaan bewegen zoals we altijd al hebben bewogen. Het paleodieet heb ik redelijk onder de knie, maar aan het bewegingsaspect van de paleoleefstijl heb ik nog vrij weinig gedaan (logisch gezien mijn zwangerschap en post partum periode). Nu is de tijd er rijp voor. Tijd voor verandering!
En dan kom ik meteen bij mijn goede voornemen uit. Bij toeval valt mijn goede voornemen samen met de jaarwisseling. Terug naar de basis betekent namelijk niet alleen dat we weer moeten gaan eten zoals we altijd hebben gegeten, maar ook dat we weer moeten gaan bewegen zoals we altijd al hebben bewogen. Het paleodieet heb ik redelijk onder de knie, maar aan het bewegingsaspect van de paleoleefstijl heb ik nog vrij weinig gedaan (logisch gezien mijn zwangerschap en post partum periode). Nu is de tijd er rijp voor. Tijd voor verandering!
donderdag 5 januari 2012
Recept: Gevulde courgette
Ingrediënten
- 3-4 courgettes (ca. 1 pp)
- 500 gram gehakt
- Zongedroogde tomaatjes (in stukjes)
- Zwarte olijven zonder pit (in stukjes)
- Gezeefde tomaten/tomatenpuree
- Geraspte/Parmezaanse kaas
- 2 bolletjes mozzarella
- Kruiden: Italiaanse kruiden, knoflook
Bereiding
Verwarm de oven voor op 200 graden. Pers het gewenste aantal knoflooktenen uit boven de pan en voeg het gehakt toe. Bak het gehakt rul en breng op smaak met de Italiaanse kruiden. Snijd ondertussen de courgettes in de lengte door de helft en lepel de zaadlijsten eruit.
Voeg aan het gehakt de stukjes zongedroogde tomaat, olijf, tomatenpuree (of een beetje gezeefde tomaten) en geraspte kaas toe. Vul de courgettes met het gehaktmengsel.
Snijd de mozzarella in plakjes en leg deze bovenop de courgette. Bestrooi eventueel nog met een beetje kaas. Laat de gevulde courgettes zo'n 20 minuten in de oven.
woensdag 4 januari 2012
Hoe het allemaal begon
Eigenlijk mijn zoektocht naar een gezonde leefstijl begonnen met het lezen van het boek De stam van de holenbeer; het eerste boek uit de reeks De Aardkinderen van Jean Auel. Dit boek combineerde mijn interesse in het leven in de prehistorie met mijn interesse in gezondheid. Ik was geboeid door de natuurlijke geneeswijzen die in het boek werden beschreven en besloot een 3-jarige opleiding kruidengeneeskunde te volgen.
Tijdens deze opleiding ontwikkelde ik steeds meer een holistische visie op gezondheid. Dat wil zeggen dat je de mens als geheel bekijkt en ook klachten in dit perspectief ziet. Alles in het lichaam werkt immers met elkaar samen. Je kunt huidklachten bijvoorbeeld niet behandelen zonder ook naar de darmen te kijken. Toch kun je ook met kruiden iemand niet helemaal genezen als diegene een verkeerd voedingspatroon heeft. Niemand zal kunnen ontkennen dat onze voeding aan de basis van onze gezondheid ligt.
Na de opleiding kruidengeneeskunde ben ik me gaan verdiepen in gezonde voeding. Dat was nog niet zo makkelijk, want zoveel mensen zoveel meningen. Na veel speurwerk kwam ik uit bij de cursus Evolutionaire gezondheid van Natura Foundation. Daar maakte ik eigenlijk voor het eerst bewust kennis met het paleodieet. Het klonk allemaal zó logisch! En het was ook nog wetenschappelijk onderbouwd. We moeten gewoon weer gaan eten en bewegen zoals onze voorouders al duizenden jaren hebben gegeten en bewogen.
Gedurende mijn derde zwangerschap ben ik langzaam aan steeds meer paleo gaan eten en me er in gaan verdiepen. Pas na de geboorte van mijn derde ben ik eigenlijk volledig paleo gaan eten. Om mezelf scherp te houden en anderen (die hier mogelijk ook in geïnteresseerd zijn) te informeren ben ik dit blog gestart. Wie weet zijn er nog meer enthousiastelingen die wat betreft hun gezondheid het heft in eigen handen willen nemen. Het zou natuurlijk leuk zijn als ik dit niet alleen voor mezelf opschrijf, maar dat jij (lezer) er ook iets aan hebt.
Tijdens deze opleiding ontwikkelde ik steeds meer een holistische visie op gezondheid. Dat wil zeggen dat je de mens als geheel bekijkt en ook klachten in dit perspectief ziet. Alles in het lichaam werkt immers met elkaar samen. Je kunt huidklachten bijvoorbeeld niet behandelen zonder ook naar de darmen te kijken. Toch kun je ook met kruiden iemand niet helemaal genezen als diegene een verkeerd voedingspatroon heeft. Niemand zal kunnen ontkennen dat onze voeding aan de basis van onze gezondheid ligt.
Na de opleiding kruidengeneeskunde ben ik me gaan verdiepen in gezonde voeding. Dat was nog niet zo makkelijk, want zoveel mensen zoveel meningen. Na veel speurwerk kwam ik uit bij de cursus Evolutionaire gezondheid van Natura Foundation. Daar maakte ik eigenlijk voor het eerst bewust kennis met het paleodieet. Het klonk allemaal zó logisch! En het was ook nog wetenschappelijk onderbouwd. We moeten gewoon weer gaan eten en bewegen zoals onze voorouders al duizenden jaren hebben gegeten en bewogen.
Gedurende mijn derde zwangerschap ben ik langzaam aan steeds meer paleo gaan eten en me er in gaan verdiepen. Pas na de geboorte van mijn derde ben ik eigenlijk volledig paleo gaan eten. Om mezelf scherp te houden en anderen (die hier mogelijk ook in geïnteresseerd zijn) te informeren ben ik dit blog gestart. Wie weet zijn er nog meer enthousiastelingen die wat betreft hun gezondheid het heft in eigen handen willen nemen. Het zou natuurlijk leuk zijn als ik dit niet alleen voor mezelf opschrijf, maar dat jij (lezer) er ook iets aan hebt.
Abonneren op:
Reacties (Atom)